Dibru-Saikhowa National Park

"The land the Nation forgot" , de bijnaam van Dibru-Saikhowa N.P. is perfect gekozen. Ver weg in het uiterste oosten van Assam ligt dit ruige gebied omgeven door de Lohit, Dibru en Brahmaputra. Deze rivieren vormen dit land, ze geven en nemen afhankelijk van de hoogte van het water.

Dibru-Saikhowa is het land van een exotisch viertal, vier bijzondere diersoorten genieten hier bescherming: de Ganges dolfijn, de Aziatische waterbuffel, de Westelijke hoelok en de witvleugelboseend. Daarnaast komen hier ook andere 'gewoon' bedreigde soorten voor zoals tijgers, luipaarden en andere katachtigen.

De uitgestrekte zandbanken trekken, vooral in de winter, grote aantallen vogels zoals de streepkopgans die over de Himalaya heen vliegt om hier te overwinteren. Het net buiten het park gelegen Maguri Beel (meer) is de perfecte plek om vanuit een door mankracht aangedreven bootje de vele watervogels te observeren.

In de uiterste noordoosthoek zwerft een kudde verwilderde paarden, de nazaten van de dieren die in de Tweede wereldoorlog gebruikt werden als lastdier. Prachtige dieren die zeer schuw zijn en zeer moeilijk te spotten.

"The land the Nation forgot.", helaas geldt dat ook als het gaat om bescherming. Dit is één van de slechtst gemanagede parken in het land. Er zijn te weinig parkwachters die met zeer beperkte middelen dit gebied moeten beschermen. Hier geen drones of andere high-tec apparatuur, vanaf een oude roestige uitkijktoren wordt het gebied geobserveerd.

Stroperij en geïmproviseerde nederzettingen om vee te laten grazen vormen een groot probleem. Vooral illegale immigratie vanuit Bangladesh verhoogt de toch al grote bevolkingsdruk en de behoefte aan landbouwgrond.

Lokale ondernemers en milieu­activisten als Sanjay Das en Niranta Gohain proberen dit tij te keren door Dibru-Saikhowa als eco-toerisme bestemming op de kaart te zetten.

Inspanningen die langzaam maar zeker hun vruchten beginnen af te werpen. Het gestaag toenemende aantal bezoekers zorgt voor extra inkomsten bij bootsmannen en vissers. Onder hen bevinden zich voormalige stropers die zich nu ontpoppen als enthousiaste ambassadeurs van deze hotspot als het gaat om biodiversiteit.

Juist hierom nemen wij bestemmingen als deze op in ons reisprogramma; zo kunnen we wat beteken voor de bescherming van dit gebied.

Een bijzondere vorm van bescherming vindt plaats in een aantal dorpen net buiten het reservaat: de dorpelingen die plaats zouden moeten maken voor grootschalige bouwplannen gebruiken de aanwezige populatie beschermde Westelijke hoelok gibbons als 'dierlijk schild'. Normaal gesproken hebben wij het niet zo op wilde dieren die met voedsel worden gelokt maar in dit geval profiteren zowel de mens als de mensaap.

Door een bezoek aan deze dorpen tijdens een natuurreis in India steunen wij dit soort kleine initiatieven. Mens en aap hebben hier eeuwenlang in harmonie in hetzelfde gebied geleefd, hopelijk is voor beide een toekomst in het moderne India.

Dibru-Saikhowa is een ruig gebied met nauwelijks infra­structuur, de beste manier is om het te verkennen per boot. Hoever je komt is volkomen afhankelijk van het waterpeil en de stroomsterkte van de rivieren.

Zet voet aan land om een stukje landinwaarts te gaan en de spanning stijgt, zeker als je verse olifantenhopen aantreft tussen het metershoge gras. Maar of je de makers ervan ziet......?

<<

Verblijf

Mensen

Blog

>>