Hoollongapar-Gibbon Wildlife Sanctuary

Slechts 20 vierkante kilometer meet dit natuur­reservaat ten oosten van Jorhat. Toch vind je hier een biodiversiteit die verbazend is voor zo'n klein gebied wat omgeven wordt door thee­plantages en dorpen.

Zeven soorten primaten komen hier voor waaronder de naamgever van dit gebied: de Westelijke hoelok gibbon, de enige mensaap op het Indische subcontinent. Daarnaast zijn er populaties Beermakaken, Leeuwmakaken, Assammakaken, Resusapen, Kuiflangoeren en Bengaalse plompe loris.

​Een opvallende verschijning in de bomen is de Twee­kleurige reuzen­eekhoorn die je niet kan missen als je door dit gebied wandelt. Met luide kreten geven ze aan dat ze je gezien hebben. Toch zijn dit niet de grootste herriemakers, dat zijn de Hoeloks waarvan je het gezang op honderden meters door het bos hoort schallen.

Bij deze gibbonsoort zijn de mannetjes volledig zwart met alleen zeer opvallende witte wenkbrauwen. De vrouwtjes zijn minstens net zo fraai met hun grijsbruine vacht en witomlijnde gezicht.

Zingende hoeloks (met geluid !)

Een groot gevaar voor deze dieren vormt inteelt, het bos wat eigenlijk al te klein is voor een gezonde populatie wordt doorsneden door een spoorlijn. De Hoeloks die nooit op de grond komen zijn hierdoor gescheiden in twee groepen die geen fysiek contact met elkaar hebben.

Een staal­constructie over de spoorlijn heen zou als brug moeten dienen, maar er zijn geen aanwijzingen dat de dieren deze halfslachtige 'oplossing' gebruiken.

Recentelijk is het door toedoen van een aantal lokale natuur­beschermers gelukt om uitlopers van bomen aan weerszijden van de spoorlijn met elkaar te verbinden. Vrijwel direct maakten diverse dieren hier gebruik van om over te steken. Een mooie oplossing om de twee delen van het bos op een natuurlijke wijze te verbinden.

Helaas is dit tegen het beleid van de spoorwegen in en waarschijnlijk zal dit succes van korte duur zijn.

Naast de genoemde 7 apensoorten komen in Gibbon WLS een aantal katachtigen, waaronder luipaarden, verschillende slangen en ruim 200 soorten vogels voor.

Afhankelijk van de tijd van het jaar zoekt ook een rondtrekkende groep olifanten hier haar toevlucht. Alles bij elkaar opgeteld geeft dit wel aan hoe belangrijk ook zo'n relatief klein reservaat kan zijn voor de overleving van diverse diersoorten.

Kleinschalig toerisme kan ook hier er voor zorgen dat de lokale bevolking inziet dat bescherming van dit prachtige gebied de moeite waard is. Dankzij de inspanningen van onze lokale partners trekt het reservaat steeds meer natuur­liefhebbers die daarmee een inkomstenbron, en een bron van waardering, vormen voor de gidsen en rangers van Hoollongapar-Gibbon w.l.s.

Wij vinden het in ieder geval een onvergetelijke ervaring om hier te voet op safari te gaan; de zingende Hoeloks blijven ons lokken..

<<

Verblijf

Mensen

Blog

>>