Buxa Tiger Reserve biedt bescherming aan een kleine populatie tijgers, logisch. Maar het echte belang van Buxa is dat het de verbinde link is tussen
Manas National Park naar het oosten, de heuvels van Bhutan in het noorden en de parken Jaldapara en
Gorumara die westelijk liggen. Hiermee vervult dit park een belangrijke rol in de migratie van grote kuddes Aziatische olifanten van de heuvels naar de laagvlakten van de Brahmaputra. En terug natuurlijk.
"Zicht op de heuvels van Bhutan"
De kans op het zien van groot wild in Buxa is klein, er is weinig infrastructuur en het dichte bos onttrekt veel aan het zicht. Uitzondering is natuurlijk tijdens de trek van de olifanten. Wij hebben dit zelf nooit meegemaakt maar er staan filmpjes op YouTube van groepen van boven de 100 exemplaren die in optocht voorbij komen. Buxa is vooral landschappelijk erg mooi. Verschillende rivieren stromen vanuit Bhutan richting de Brahmaputra. Tijdens het natte seizoen zijn dit kolkende stromen, in de droge tijd heb je vanuit de droge beddingen een mooi zicht op de beboste heuvels van Bhutan.
Buxa is misschien wel op zijn mooist als er helemaal niks te zien is: 's nachts. Zittend op de veranda van je homestay in een klein dorpje middenin de jungle hoor je voortdurend de geluiden van het woud. Een jagend luipaard zorgt voor een reeks alarm-calls, een olifant trompettert in de verte en een uil laat zijn roep horen. Dat is de beleving van dit gebied zonder WiFi, zonder 5,4 of zelfs 3G. Met een beetje geluk valt dan ook nog eens de stroom uit en het donker is compleet op de sterren na.
Toeristen, zeker westerse, komen zeer sporadisch in dit onbekende gebied. Bij een wandeling door het kleine dorp zul je zeker bekijks hebben, de bewoners nodigen je maar wat graag uit in hun eenvoudige woning om kennis te maken met hun familie.
Je maakt op deze manier kennis met het leven in en naast de jungle waar de dieren leven waar de bewoners een haat/liefde verhouding mee hebben. Vooral 's nachts zijn zij altijd op hun hoede voor olifanten die de groentetuin komen plunderen of roofdieren die het voorzien hebben op het vee.
"Door lokale vrouwen gerund"
Aan de zuidkant van het reservaat is het mogelijk een boottocht te maken op de Sikia Jhora. Deze kleine rivier slingert zich door de uitlopers van het bos, geruisloos navigeren de door mankracht voortbewogen bootjes zich voort onder het dichte bladerdak. Dit eco-toerisme project wordt volledig gerund door een groep vrouwen uit de nabije dorpen. Weer een mooie bestemming om wat roepies ten goede te laten komen van de lokale gemeenschap.